УВЕНЧАННЫЙ |
Орфографический словарь Лопатина |
ув`енчанный, ув`енчанный; кр. ф. -ан, -ана |
Словарь Ушакова |
УВ’ЕНЧАННЫЙ, увенчанная, увенчанное; увенчан, увенчана, увенчано. прич. страд. прош. вр. от увенчать. |
Толковый словарь Ефремовой |
[увенчанный]
прил.
Из прич. по знач. глаг.: увенчать (1а3). |
|
|