ХАЛТУРЩИК |
Орфографический словарь Лопатина |
халт`урщик, халт`урщик, -а |
Словарь Ожегова |
ХАЛТ’УРЩИК, -а, муж. (разг.). Человек, к-рый халтурит.
жен. халтурщица, -ы.
прил. халтурщицкий, -ая, -ое. |
Словарь Ушакова |
ХАЛТ’УРЩИК, халтурщика, ·муж. (·разг. ·пренебр. ). Тот, кто халтурит. |
Толковый словарь Ефремовой |
[халтурщик]
м. разг.
Тот, кто занимается халтурой (2*). |
Рус. арго (Елистратов) |
ХАЛТУРНИК, -а, ХАЛТУРЩИК, -а, м.
Мелкий жулик.
См. халтура. |
|
|