КАРАУЛЬЩИК |
Орфографический словарь Лопатина |
кара`ульщик, кара`ульщик, -а |
Словарь Ожегова |
КАРА’УЛЬЩИК, -а, муж. (разг.). Человек, к-рый караулит, сторож.
жен. караульщица, -ы. |
Толковый словарь Ефремовой |
[караульщик]
м. разг.
Тот, кто караулит, стережет кого-л., что-л. |
|
|